31 Mart 2012 Cumartesi

Tez Yazarken İyi Şeyler de Oluyor


Tez yazmayı hep olumsuz, hayattan koparan, yorucu, sizi darmadağın eden, hayata küstüren, eşten dosttan ayıran, asosyalleştiren ve kışın yağmura/kara, baharda da güneşe hasret bırakan, tüm dertlerin sorumlusu bir durum olarak anlattık… Öyle yaşadık öyle bildik…

Bu sayılanları şu an inkâr mı ediyorum? Hayır, başta ne dediysem o! Zaten yaza çize hepsini kayda aldım, dönüp dönüp okurum artık!

Ama illa ki olumlu yanları da olabilir… Zorlamıyorum, gerçekten var! Mesela, tez yazarları burs alabilirler. İster devletin lisansüstü eğitime verdiği karşılıklı/karşılıksız, ister özel kurum/kuruluşların verdiği burslar olsun ki aramızdan birkaçı bunlardan yararlanıyor. Bir de bazı projelere destek amaçlı okulların aracılığıyla ayrılan bütçeler var. Kimse demesin tüm onlar kitaba, fotokopiye, çıktıya vs. gidiyor, diye. Arada kişisel harcamalar için de çok yararlı oluyorlar!

Bunun dışında bir şey oldu sinirlendin, üzüldün, sıkıldın, anneye/babaya/sevgiliye kapris yapasın var! Yap gitsin, sonra gönlünü almak hiç de zor değil. Ne de olsa sen bir “tez öğrencisi”sin!

Öğrenci evinde kalıyorsun ya da ailenle… Evi/odanı toplamadın, hiçbir ev işine yardım etmedin. Sen “tez öğrencisi”sin!

Bir kere tezi yazarken çok dalgın oluyorsun. Türlü sakarlıklar yapıp saçma şeyler anlatmaya, söylenmeyecek şeyleri söylemeye başlıyor; gülünmeyecek şeylere gülüyorsun. Espri anlayışın değişiyor; herkes anlamaya çalışırken sen saçmalıklarına kahkahalarla gülebilirsin. Bir nevi kendi hikâyeni yaşıyorsun. Kıymetini bil, hayatta her zaman başına gelmez.Sürrealist bir boyuta geçmişsin. Hiçbir şey yemesen de içmesen de kafan her daim güzel.

Sonuç olarak bir amaç için yazıyorsun, üretiyorsun (her ne kadar çoğu tez, mecburiyetten yeniden üretim olsa da). Aylar içinde yorulsan da mükâfatını alacaksın. Yaz tatilinde, güneşin altında kızgın kumun üzerinde ya da bir deniz/göl kenarında ya da orman içerisinde hafif ılık esinti yüzüne vururken hissettiğin huzur, içindeki küçük mutluluk hissi bundan sebep olacak…

6 yorum:

  1. sabah çok umutsuzdum.. ancak sonra bir altta yazdığın gibi sevgilimin telefon desteği ve blogunu keşfederek yalnız olmadığımı hatırlamamla yüzüme koca bir gülücük oturuverdi :) dediğin doğru, "oh, bitti!" diye iç geçirerek denizin sesini dinleyeceğim dakikaları hayal ediyorum! hepimize kolay gelsin! :)

    not. bir daha da tez yazmam gerekirse (olur da dr. yapacak olursam) şunu çok iyi anladım ki, önce çok keyif alacağım, dört elle sarılacağım bir konu belirleyip, ardından bu konuda bana en çok yardımcı olabilecek danışmanı seçeceğim! çok tersten gittim ben de çook..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İyi ki keşfetmişsin o zaman blog'umu ;)... Yüzünde küçük bir tebessüm bile oluşturabildiysem ne güzel...

      Hepimizin tez yazarken yaşadığı problemler var; anca bunda eğlenilecek taraflar da bulabilmeliyiz.

      Sil
  2. İnanılmaz umutsuz bir anımda imdadıma yetiştin :) Bitti mi tezin?

    YanıtlaSil