Evet, 2. bölümü de teslim ettim, falan filan… Öyle bir
güdülendim ki bir şekilde yazdım. Umarım devamı gelir ve zamanında biter; ama
aslolan bu değil.
Bu arada
ben teze ilk cümlelerimi yazmaya başladığım günden bu yana tam 2 ay olmuş. Bir
başlamışım hep onu yapmışım, unuttuğum; ama artık yavaştan özlemeye başladığım
şeyler olduğunu farkettim. Aslolan da bu işte tüm 2 ay boyunca (ki
başlangıçtaki “başlayamama” sıkıntısını saymıyorum) unuttuklarım…
1. Şöyle
televizyon başında boş boş oturup sıkılmayı unuttum.
2. Sokaklarda
amaçsız dolaşmak nasıl bir şeydi, unuttum.
3. Uykum
geldiğinde gidip yatabilmek, uykum kandığında uyanabilmek nasıl bir şeydi,
unuttum.
4. Sabah
uyanınca 5-10 dk. yatak keyfi yapmak nasıldı, unuttum.
5. Film
izlemenin keyfini, unuttum.
6. Kafamı
yormayan kitapları okumak nasıl bir duyguydu, unuttum (onları şimdi de okusam
yorar ya…)
7. Plansız
yaşamak nasıl oluyordu, unuttum.
8. Aheste
aheste kahvaltıdan sonra koltukta saatlerce umarsız oturup “off yaa sıkıldım,
bugün de yapacak hiçbir şey yok” duygusunu, unuttum.
9. Şunu
da bugün fark ettim ki yüzümü unutmuşum herhalde, aynada epey kendimi
inceledim.
10. İçmeyi
unutmadım ve özledim (malum hep ayık olmalı ve yazmalıyım).
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder